03.04.1945          Koniec wojny w Suhl. Fabryka Gustloff odniosła relatywnie niewielkie szkody po wejściu Amerykanów.

01.07.1945           Amerykanie wyprowadzili się, 3. lipca weszli Rosjanie.

21.07.1945           Wznowienie produkcji przemysłowej. Po podpisaniu Traktatu Poczdamskiego zostają przeprowadzane naprawy urządzeń domowych i maszyn rolniczych.

03.1946                     Początek demontażu 4300 maszyn i urządzeń. Wszystkie budynki, w których produkowano sprzęt do celów wojennych, zostają zrównane z ziemią. Pozostaje 1200 maszyn.

05.03.1947           Nowa nazwa: „SAG Awtowelo MOSKAU” oddział Weimar.

1947                           Propozycja  produkcji lekkich motocykli. Myślano o pojemności 125 ccm z silnikiem SACHS, które do 1941r. w Suhl były montowane. Ta propozycja została odrzucona, ponieważ w dużej części dostawcy pochodzili z strefy zachodniej.

1947                           Do września tego roku zostało dostarczone 36.000 rowerów i ok. 20.000 sztuk broni myśliwskiej do ZSRR.

1948                           Koniec roku, zmiana nazwy: „Suhlerska Fabryka Rowerów Rosyjskiej Państwowej S.A. Awtowelo”

07.1949                     Przedstawienie trzech prototypów.

Ponowne przeróbki z celem odchudzenia  motocykla o 10 kg – poprzez użycie najlepszych materiałów. Polepszenie wyglądu.

01.05.1949           Gotowych 25 pojazdów serii zero. 2 pojedyncze i 1 zaprzęgowa maszyna wystartowały do testu na dystansie 10.000 km.

10.1950                     Pierwsze seryjne motocykle schodziły z taśmy produkcyjnej w ilości ok. 60 szt. dziennie.

03.1950                     Pojawił się pierwszy AWO na wiosennych targach w Lipsku.

Produkcja zwiększa się proporcjonalnie (na początku tylko kilka motocykli dziennie). W 1951 r.  produkowano już  7300 szt., a  wzrastająca ilość obrabiarek pozwoliła na potrojenie produkcji .

1950-1960            AWO 425 Tourist - 124.000 szt.

1956-1961      AWO 425 Sport - 84.600 szt.

HISTORIA FABRYKI

Historia Fabryki Simson zaczyna się w połowie XVIII wieku, w momencie gdy bracia Simson rozpoczęli produkcję broni białej i palnej. W roku 1896 rozpoczęła się produkcja kół pneumatycznych. W 1908 zostaje zmontowany pierwszy samochód osobowy z  4- suwowym silnikiem. W tym czasie zakład zatrudniał już 1500 pracowników. W 1924 roku dochodzi do seryjnej produkcji samochodów osobowych model Simson-Supra, która z powodu częstych reklamacji została wstrzymana. Po przejęciu władzy przez Hitlera właściciele fabryki zostali wywłaszczeni. Poprzez wcielanie dalszych fabryk powstaje „Berlińsko-Suhlerska Fabryka Broni i Maszyn” (BSW). Od 1936 r. zostaje wyprodukowany pierwszy dwukołowy rower silnikowy – BSW 100, jednak z rozpoczęciem drugiej wojny światowej produkcja broni miała pierwszeństwo. Następstwem wojny był demontaż maszyn i wyposażenia, jak również częściowe zniszczenie fabryki. Po wojnie fabryka została przejęta w 1947 r. przez sowiecką „SAG AWTOWELO”.  W 1948 roku nakazano rozwój  jednego z motocykli o pojemności 250 ccm. 1 maja 1950r. było gotowych do sprzedaży 25 pojazdów serii zero, którym nadano nazwę AWO 425.  Równocześnie do AWO 425 inżynierowie z Suhl tworzyli sportowy model AWO 425 Sport. W latach 1950-1961 w Suhl zostało wyprodukowanych 124000 AWO 425, a AWO 425 Sport produkowanego w latach 1956-1961 w przybliżeniu 85000. Od tego czasu  do początku 1992 r. produkowano tylko motorowery.

25 szt. serii zero AWO 425 1. maja 1950r.

Linia produkcyjna AWO.

SIMSON – AWO 425

Ten opływowy motocykl sportowy, dość dobrze wyposażony przyjął się bardzo dobrze. Jego dodatkową zaletą była możliwość dołączenia bocznego kosza dla pasażera. Doskonałym dostawcą tych koszy okazała się firma Stoyer z Lipska. Żeby przystosować AWO do bocznego wózka musiano zmienić konstrukcję kilku elementów w napędzie tylnego koła. Jak się później okazało techniczna dokumentacja pierwszy raz udostępniona do publicznej wiadomości w czerwcu 1950r. była bardzo zbliżona do dokumentacji BMW R 25. Podstawową trudnością w procesie produkcji motocykla okazała się terminowość dostaw podzespołów, takich jak: oświetlenie, iskrowniki, akumulatory, tłoki, pierścienie tłokowe, itd.

Simson 425 – ostatnia wersja.

AWO 425 ma pojemność 247 ccm i moc 12 KM.  Napęd następuje przez wał Kardana, ponieważ w sektorze wschodnim po wojnie nie było zakładów produkujących łańcuchy motocyklowe. AWO 425 został wyposażony w 4 biegową nożną skrzynię biegów z pomocnicza ręczną dzwignią, który jednak okazała się zbyt słaba i została odpowiednio zmieniona. W ciągu następnych lat dokonano jeszcze kilku zmian. Od stycznia 1957 r. Nazwa AWO 425 została, szczególnie pod wpływem klientów eksportowych z Niemiec Zachodnich zmieniona na „Simson 425”.

Simson 425 z wózkiem Stoye.

W roku 1956 równocześnie do modelu Tourist zostaje tworzony sportowy model AWO Sport. Od Tourista różnił się znacznie, poza silnikiem i napędem tylnego koła nie miał innych podobieństw. Cylinder i głowica cylindra zostały gruntownie zmienione, co umożliwiło podniesienie mocy do 14 KM, a później do 15,5 PS. Cały pojazd został również kompletnie zmieniony, widelec teleskopowy w połączeniu z hydraulicznymi amortyzatorami zapewniały dobry komfort jazdy. Dzięki pełnoaluminiowym bębnom hamulcowym z wkładkami stalowymi zostały stworzone lepsze możliwości hamujące. Stosowane na początku dwuosobowe siedzenia zostały zastąpione pojedynczymi. Podobnie jak model AWO- Tourist, także wariant Sport został stworzony jako pojazd z możliwością dołączenia bocznego kosza. W roku 1957 została zmieniona nazwa na „Simson 425 Sport”.

Simson 425 Sport - ostatnia wersja.

SIMSON AWO 425 MOTOCYKL WYŚCIGOWY

Kierowcy wyczynowi bardzo szybko zorientowali się że seryjny AWO 425 doskonale nadaje do celów wyścigowych. W związku z tym powstały pierwsze podrasowane AWO- maszyny wyścigowe. W fabryce w Suhl, w niektórych silnikach wprowadzono modyfikacje takie jak jak: powiększone zawory, gaźnik z gardzielą 27mm i dokładnie wyważony wał korbowy. Te, jak i szereg innych zmian zaowocowały wzrostem mocy do 24 PS przy 7.500 obr/min. Zamontowano lżejsza ramę, większe piasty z centralnym układem hamulcowym, jak również wyścigową skrzynię biegów.

Simson 425 – maszyna wyścigowa.

Dzięki pierwszym owocnym próbom z motocyklami wyścigowymi, zdecydowano się w 1952r. na wyprodukowanie w małej serii 15 sztuk z przeznaczeniem na otwartą sprzedaż. Dzięki temu stworzono prywatnym osobom w NRD, pierwszy raz po wojnie możliwość zakupu maszyn wyścigowych.

SIMSON RS 250 ULICZNA MASZYNA WYSIGOWA

W dziale sportowym w Suhl pracowano równocześnie nad stworzeniem szybkiego seryjnego motocykla wyścigowego. Wynikiem tego w latach 1952/53r była mała seria 15 sztuk „ulicznych maszyn wyścigowych”. Ten przekonstruowany pojazd seryjny miał silnik rozwijający moc 28 KM z dwoma wałkami rozrządu umieszczonymi w głowicy i napędzanymi łańcuchem. Inne elementy zostały również skonstruowane od nowa, np. z przodu zastosowano krótkie wahacze współpracujące z tradycyjnymi amortyzatorami sprężynowymi, były one identyczne dla przedniego i w tylnego koła. Szczególną cecha było zastąpienie w kole tylnym wału Kardana przez łańcuch. Później wprowadzono jeszcze dwucylindrową wersję wyścigową z wałkiem rozrządu napędzanym łańcuchem oraz z wałkiem królewskim. Wszedł on do użytku w 1958 r., jednak nadmierne koszty zmusiły zakład do zaprzestania produkcji maszyn wyścigowych w 1959r.

Simson 425- uliczna maszyna wyścigowa.

SIMSON – GS 350 MASZYNA TERENOWA

Maszyna przedstawiona poniżej przenosi nas do narodowego i międzynarodowego sportu terenowego i motocrossu. Motocykl stworzony z takim przeznaczeniem musiał przejść wiele zmian. Powstał więc cylinder z aluminium z tuleją żeliwną, wzmocniono: sprzęgło, ramę w krytycznych miejscach, tylny wahacz, zmieniono sprężyny i teleskopy, powiększono rozmiar kół. Zwiększono pojemność silnika do 350 ccm oraz zwiększono moc silnika i i zastosowano mocniejszy wał korbowy.

Simson – GS 350

SIMSON – E 350

Na początku 1960r. stworzono Simsona 350ccm. Celem była moc silnika 20 KM. Mimo, że nad fabrykę w Suhl nadciągnęły ciemne chmury, pojawiły się pogłoski, że produkcja motocykli zostanie wstrzymana. Zaczęto więc pospiesznie pracować na stworzeniem ww. silnika. Ponieważ od strony jakości jazdy nie były konieczne żadne zmiany, bardzo szybko oddano do dyspozycji władz w Berlinie niewielką ilość pojazdów z silnikiem 350ccm. Godne zauważenia było to, że E350 był pierwszym motocyklem wyposażonym seryjnie w kierunkowskazy. Niestety nigdy nie doszło do seryjnej produkcji  Simsona E 350

Simson E 350